dimarts, 21 d’octubre del 2008

ARROZ NEGRO


¿Que puedo decir del arroz negro? pues para quién no lo haya probado , que lo haga y no se arrepentirá , porqué hacer un ensayo sobre su origen , de donde es mas o menos típico , de lo que lleva o no lleva .... sería entrar en temas delicados que desmerecerían el plato .


Puedo decir sin miedo a equivocarme ( que arriesgada soy...) que se hace prácticamente en toda la zona costera catalana y valenciana y lo mas característico es el color negro que le da la tinta sea de sepia o calamar , uno o el otro , aliados con un buen caldo de pescado son la base fundamental de este arroz , a partir de ahí , a gusto del consumidor , aunque yo , que creo ser bastante ortodoxa en esto me limito a unas almejas , alguna cigala y algún trocito de rape .

Suelo hacerlo , cuando compro sepia que vaya bien cargada de tinta , no me gustan los sobrecitos de tinte negro que venden congelados y seguro que habrá alguien que diga que es una tontería pero su propia tinta le da el color y el sabor que no le dan los sobres.

En cuanto al caldo de pescado , morralla o pelut , que es el pescado que se vende para sopa ,a mi me gusta que lleve cabeza de rape además de todo el pescadito pequeño , cintas ,congrio y algo cangrejo ,puedo hacer solo caldo o preparar un fumet ,eso a vuestro gusto gusto.

INGREDIENTES

MORRALLA
SEPIA
ALMEJAS
CIGALAS
TINTA DE LA SEPIA
CEBOLLA
AJO
PIMIENTO VERDE
TOMATE

ELABORACIÓN

Preparar un caldo de pescado , sofriendo una cebolla un par de dientes de ajo, un tomate y el pescado ; añadir el agua , con 30 minutos de cocción será suficiente.

Limpiar y trocear la sepia reservando la tinta en su bolsa , picar o rallar una cebolla , igualmente el ajo , trocear el pimiento a dados y rallar un tomate.

Sofreír la sepia en aceite de oliva , cuando pierda el agua añadir la cebolla ,y seguir sofriendo , añadir el pimiento y cocer unos minutos mas , agregar el ajo y por último el tomate.

Añadir al sofrito el arroz y rehogar un poco , añadir el caldo de pescado hirviendo , teniendo en cuenta que este arroz no debe quedar completamente seco debemos añadir un poco mas que para una paella normal , seguidamente vaciar las bolsitas de tinta al arroz , se trata de un arroz negro , no gris , por lo que hay que ponerle tinta ( a mi me saca de quicio pedir un arroz negro y que sea parduzco ).

Minutos antes de retirarlo añadir las almejas , los trocitos de rape y en el caso que le vayáis a poner añadid también las cigalas o gambas en tres minutos están cocidas, controlad muy bien el punto de sal , es un arroz al que le suele subir el sabor en el reposo y a medida que se va comiendo.

Recomiendo mover bien el arroz una vez se ha reposado para servirlo al plato.

28 comentaris:

Arantxa ha dit...

Madre mía Mai cada vez que entro en tu página me entran unas ganas tremendas de cocinar epro es que no tengo tiempo! A ver si este finde..

Yo he hecho un par de veces arroz negro y la verdad es que me quedó las dos veces muy blanquinoso aunque de sabor estaba bueno. La próxima vez lo haré con tu receta.

Mai ha dit...

Arantxi, ya te digo que a mi me da "nosequé si no queda negro" , no le temas a la tinta , hay quién la echa al caldo pero así queda mucho mejor , yo a veces si compro sepia para la plancha y vienen con una buena bolsa de tinta las congelo en un tupper .
Ya me dirás como te queda.

un beso

Kako ha dit...

Hola Mai. Es mi primera visita y vengo de parte de Milena. como ella... soy chilena pero vivo en Suiza. Exploraré con gusto tu blog que seguramente está muy interesante.
Saludos Kako.

Mai ha dit...

Encantada de verte por aquí kako , yo me he pasado por tu blog en varias ocasiones , feo no decir nada por mi parte , no es excusa, pero el tiempo....he de decir que me gusta mucho y lo cierto es que no se lo he comentado a Milena...pero será lo próximo que haga.
Nos vemos, un saludo

Cuinagenerosa ha dit...

mai, no sé què passa que avui només veig arrossos, que són la meva debilitat; aquest teu negre està impressionant, ara mateix me'n posaria un plat com a ressopó. seguiré els teus consells perquè jo sóc de muntanya i el feia una mica diferent.
fins aviat

cibercuoca ha dit...

Hola Mai, primero pensaba que era el arroz salvaje, y luego al leer me dí cuenta que no, este plato nunca lo probé.
Te lo dejé anotado en mi blog , puedes entrar en donde dice HEMC haciendo clik en mi entrada de las endivias o bien en la página que te pegué el link en la respuesta y acá no la tengo.
Besos

No tot són postres ha dit...

Mai, boníssim l'arròs negre. I molt important el tema de la tinta, res de sobrets congelats, s'ha de comprar la sípia "bruta" per fer-lo.
PTNTS
Dolça

Mai ha dit...

- Manel,a mi avui m´ha passat el mateix , veig molts arrossos i jo no en sóc gaire arrossera ,tot i que cada vegada m´agraden més però no pas com al meu marit i al meu fill que els va bé a diari , el rissotto i el negre són els que més m´agraden i a pesar de no ser-ne una gran amant, els entesos diuen que els faig molt bons , així que te´n pots fiar jejejeeje.
una abraçada amic.

-Ciber , no creo que tengas problema con éste así que atrévete y cuéntame que te va a gustar.
Gracias por la ayuda.

Un beso

-Dolça estem totalment d´acord ,negre negre i de tinta!!!!!
petons maca

Anònim ha dit...

Dicen que el paladar tiene memoria y en casos como este me gustaría que no fuese cierto.
Quizás uno de estos días me arme de valor para volver a probar este plato, en una de esas me borro los malos recuerdos, si eso ocurre te cuento Mai, le diré a Li que se anime y me cocine tu arroz negro.
Un beso!

xisco ha dit...

uep mai! s'arros negre m'encantaaaaaaaaa sobre tot amb allioli. Quan li pos s'allioli ja no queda negre, queda gris, però esta collonut. En es restaurant quan estava de cap de cuina li posava s'allioli quan estava a punt de ficar s'arros en es forn per acabar-lo, però a ca nostra com que no l'acabam en es forn, mol posam cadascú en es seu plat. ei, me'n vaig a dutxar i a llegir un poc! salut i bon jeure.
P.s: com sempre un plaer veure el teu blog!

No tot són postres ha dit...

Ei xisco, jo també li poso all-i-oli!!! però em pensava que feia un sacrilegi, jejeje

Mai ha dit...

_ Milena , yo no creo que tengamos recuerdo de los sabores ni de los olores , creo que tenemos recuerdo de las sensaciones que estos nos transmiten ,pero esto ....uff casi seria entrar en un debate psicológico no? de todas formas , cuando pruebes el arroz negro que te va ha hacer Li , seguro que te acuerdas de mi y como la respuesta va a ser on-line.......no hay dolorrrrrrrrrr, jejejeje.
No creo equivocarme si digo que me amarás tanto a mi como a él después de ese arroz negro jajjajaja , pero con all-i-oli como dicen Xisco y Dolça.

-Xisco,tens raó jo no en vaig fer d´all-i-oli , per això de la dieta , i es que quan en fem ens en fotem tres llesques amb pa avans de l´arròs , però l´hagués hagut de fer noi!!! ja que donem a conèixer al món la nostra cuina fer-ho com Déu mana !!! , aquí m´has agafat ; jo tampoc l´acabo al forn però ho he fet i m´agrada perquè quan cualla queda com una musselina oi? tant suau.....

-Dolça , un sacrilegi dius ?? i ara dona...tu si que en saps ?? sacrilegi trobo que és qui li posa maionesa i de pot !!!! endavant amb l´all-i-oli

PETONS PER TOTS

somaral ha dit...

Hola,
me encanta el arroz negro; en casa solo me gusta a mí, pero de vez en cuando lo tomo. El tuyo está de lujo.
Felicidades por el blog, te invito a dar un paseo por el mio.
http://somaral.livejournal.com/
saludos

La cuina vermella ha dit...

Mai, ens pirra l'arròs negre, és una delícia pels sentits i aquest que has cuinat, és completament alucinant!

Carmen ha dit...

Mai, aquí cuando compra uno pulpo en algunos lugares ya le quitan la tinta y te la venden aparta, en los sobrecitos. Lo cuál me parece un fraude. Pero si la quieres no queda otra opción.
Es una pena y coincido que el sabor es distinto.
Gracias por pasar por allá.
Saludos

El cullerot Festuc ha dit...

Aquesta setmana han triunfat els arrossos!!! jejeje...No ´se pq el negre sempre l'acostumo a menjar a l'estiu...potser que comenci a canviar aquesta costum!!
Petunets,
Eva

pepa cooks ha dit...

Arroz negro, en casa nos encanta yo lo hago amenudo, por cierto hace mucho que no lo hago asi que pronto lo haré, besos pepa.

Jesús Máximo Esparza ha dit...

Tambien he pensado que era arroz "venere" que yo lo tengo hecho alguna vez, pero no, es arroz blanco y te ha quedado estupendo tan negro, me encanta.

Resulta que yo conozco tu blog, lo miro muchas veces, soy muy indiscreta ja ja.

Un beso y enhorabuena por este blog tan maravilloso que tienes.

Mai ha dit...

-Somaral, gracias por la invitación,eso estás hecho nos vemos en tu blog.

un saludo.

-Parella , com sempre un plaer veure-hos per aquí i que us agradi , la veritat es que quan surt com vols es desperten tots els sentits.

Una abraçada.

-Carmen , no se como andáis de sepia o calamar por ahí , ( que inculta ) pero yo siempre uso esas , aunque si no hay esa es la que vale y seguro que con unas buenas manos nada tiene que envidiar.
Siempre es un placer pasarse por tu blog.

Un abrazo.

-Cullerot festuc , es que a l´hivern ens dediquem mes als suquets , les olletes i perols i l´arroç en versions paella i demés és molt de "dominguero" d´estiu oi? jajjajaa.

PTNTS

-Pepa me alegra haber despertado ese apetito , a mi me pasa con muchos platos que veo en los blogs, que hace que no los hago y de pronto me iluminan.

un saludo.

- Erruki, indiscreta para nada!! estoy encantada de verte , además eres mi maestra de atún , ¿recuerdas ? por cierto lo verás ya mismo y ya me dirás que te parece.

un beso.

la bol ha dit...

maiiiiiiiiiiii
mas vale tarde que nunca.........me gusta molt i molt el teu blog..............voy tomando apuntes............podriamos este año en la house rural hacer un arosset...
petons nos vemos

Ajonjoli ha dit...

Mai, cada vez me gustan más este tipo de platos, desde que hice en casa una bullabesa y me di cuenta de la brutal diferencia con lo que te dan por ahí. Tendré que adaptarlo a los peces atlánticos que hay por aquí, pero es una receta a preparar.
Un beso.

Silvia ha dit...

Hola Mai, de verdad que este blog tuyo da mucha hambre. Me verás por aquí, recetas muy buenas, me encanta.
Un abrazo

Mini Chefs ha dit...

Hola Mai
La meva mare el fa i m'encanta... la pena es que acaves amb les dents negres... jejeje. Però val la pena es boníssim

Petons

Mini Chefs ha dit...

Perdò per la falta m'he equivocat de lletre... es acabes... jejjee

Raquel A Mtz ha dit...

mai: gracias por tu comentario en mi blog, el tuyo es fenomenal, estoy a tus ordenes para lo que gustes....si entras en mis enlaces en mi antiguo blog de cocina encontraras mas de 60 recetas de comida aunque no toda sea mexicana, es preparada con mucho amor y esmero...espero este sea el principio de una amistad cibernetica y de un vinculo desde nuestras cocinas...saludos desde mexico

Su ha dit...

Mai, absolutamente maravilloso, me encanta, y con cigalas....te puedes morir. Muac

Mai ha dit...

-Bol , prepárate que la rural house está al caer , pero ¿no vamos a romper la tradición no? además con estos fríos , ese cocidito despierta las almas!!!!
Un petó

-Mmmmm , Ajonjoli , una Boullabaise , ese si que es un mar de sentidos , pero no creo que tengas demasiados problemas con el pescado , en cuanto a encontrar marisco creo que ninguno ,( que tampoco hay que excederse con él, nunca langosta) y los pescados , teniendo en cuenta que sólo lleva pescados de carne dura...rape , salmonete ,congrio en tranchas , san Pedro.... no problem.
Ya me contarás
un saludo.

Mai ha dit...

- Silvia , encantada que te guste, en cuanto cierre me paso antes que nada ha hacerte una visita.

un saludo .

-Mini , les dents, els llavis , el tovalló ,l´estovalla....però és tant bo oi??

Una abraçada.

-Nutella , muchas grácias, es todo un placer poder contar contigo, lo mismo digo , aquí me tienes , me daré un garbeo por ese blog y me encanta si es cocina con amor y cariño , muchas gracias de nuevo por ofrecerme tu amistad y ese vínculo que será grande.

Un abrazo.

-Su , tu si que eres un encanto , a propósito lo de las cigalas, que por cierto a mi me gusta mas , creo que en parte es por que como a la paella se le ponen gambas..... aunque a mi el negro , con cigalas almejas y rape!!!!!

besos, y te veo en las magdalenas