dijous, 2 d’abril del 2009

PA DE PANSES Y NOUS / PAN DE PASAS Y NUECES

Photobucket

Rápido , rápido , rápido..... que a prisa va el mundo , entramos en una vorágine en la que parece que no hay que parar , hay que llegar el primero a todo , mi vida pasa rápido , casi sin tiempo a disfrutar las veinticuatro horas del día , por muchas reflexiones que haga en cuanto a que quiero disfrutar de todo lo que hago ,  me arrastra la marea veloz del tiempo , si paro me arrolla , quiero detenerme , sentarme al sol o a la sombra y mirar y sentir como el tiempo se detiene por un momento y ver el tranquilo paseo de un abuelo , el juego relajado de un niño la charla pausada de los que conversan , escuchar el tintineo de la copa de vino , ver crecer a mi hijo todos los minutos que me sea posible , quiero ganar al tiempo.
La digestión de mi vida se corta y me da pesares , para esto no hay antiácidos ni sales que la palien , comemos rápido , dormimos rápido , soñamos rápido , andamos rápido , amamos rápido ........
Quiero sentarme y ver la vida pasar , flirtear con el tiempo y dejarle que me lleve a su ritmo , sin prisas ,  tantear cada movimiento que haga sin llegar a la desesperación que da el sentir que no llegas , dejar algo para mañana sin el remordimiento de haberlo dejado por hacer , y dejar de esperar al día siguiente , que ya llegará , ese si, con el ritmo habitual que marcan las horas.
Quiero sentarme y ver la vida pasar , siéntate conmigo........


Photobucket

Es sabido por casi todo aquel que me conoce mi devoción-obsesión por el pan , puede faltarme de todo menos pan , no imagino mi mesa sin él , si no hay pan es una catástrofe y siento una gran admiración por los que trabajan la masa y consiguen maravillosos resultados como veo en muchos blogs , de momento me conformo con la panificadora y con alguna que otra incursión en el amasado y horneado clásicos , pero todo llegará.
¿Podéis imaginar algo mas delicioso , que pan queso y vino ? las tres cosas tienen una gama tan amplia que podríamos comer tres días sin repetir ninguno de ellos.
La mayoría de panes comerciales se producen utilizando mezcladoras industriales muy rápidas que producen la masa en minutos , rápido , rápido , para lo que utilizan mejorantes , emulsionantes , grasas , vaporizadores , antifungicidas y todo para ir mas rápido y producir mas , una paradoja porque cada día se consume menos pan y de menos calidad ,  con las consabidas consecuencias que tienen todos estos aditivos para la salud.
Mi pan , pues posiblemente no sea el mejor pan , pero puedo asegurar que está hecho con harina , agua , levadura y sal y mucho amor y este , además , con nueces y pasas y con el tiempo que necesita , ni mas ni menos.

PAN DE PASAS Y NUECES EN PANIFICADORA

INGREDIENTES

200 grs DE AGUA
80   grs DE LECHE
1      c/s DE ACEITE DE OLIVA   
450 grs DE HARINA DE FUERZA 
2     c/c  DE LEVADURA DESHIDRATADA
50   grs  DE POLISH
NUECES
       Y              a proporción y al gusto
PASAS

No voy a extenderme en explicaciones porqué es tan sencillo como seguir las instrucciones de la máquina panificadora para aquellos que la tengáis y para los  que seguro que no va a ser ninguna novedad , pero para los que aún no hagáis pan esta es una forma de animaos a que os pongáis manos a la obra y esta es una buena forma de comenzar , el siguiente paso ya será
un pan amasado tradicional con el sabor del pan,pan.
Y para acompañar, aquí tenéis un acompañamiento ideal , vino de mi tierra y mi pueblo, PORRERA  al Priorat ,en este caso SALMOS
En cuanto a los quesos , que no suelen faltar en casa , Valdeovejas de Villanueva de los caballeros en Valladolid ,  Las Poceñas ,  cabra curado de Pozo Alcón , un Idiazabal y un queso azul de Valdeón , de todos ellos.....¡¡¡ A cual mejor!!!!

SALUD

32 comentaris:

Merchi ha dit...

Te pasa lo mismo que a mi, no concibo la mesa sin pan. Me gustan de todas las clases,los ingredientes que lleven o la forma de elaborarlos...es algo que tengo que comer porque sí.
El que has preparado es tentador a más no poder, aunque claro, luego me rematas la faena colocándome esos maravillosos quesos y ese magnifico vino, que sin duda alguna hacen el acompañamiento perfecto para ese pancito...y me muero de ganas de incarle el diente a todo.

Simplemente divino Mai.

un besito, guapa :)

mamen ha dit...

Mai a mi me pasa como a mi madre, terminaba de comer y despues del postre cogia un trozo de pan y lo comia, decia que no era hambre, era necesidad de terminar con pan.
Yo quisiera seguir teniendo esas prisas, seria porque tendria menos años, ahora tengo todo el tiempo del mundo, pero no tengo juventud, asi que vive el momento y disfrutalo minuto a minuto, que el tiempo se va rapidisimo, un beso preciosa

Juan Hernández ha dit...

Hola Mai. Me alegro mucho al verte. Te he echado en falta, pero ya ves, aquí me tienes como un clavo.
Yo también soy como tu, no puedo comer si no hay pan y, no es que me ponga a tope no, es que si no hay no como jj, lo he hecho más de una vez.
Nunca he hecho pan, pero cuando veo en los blogs lo que hacen me quedo asombrado, yo no tengo panificadora, en casa solo tomo yo, el resto muy poco así que imagínate si me dedicara a hacer pan jj.
El que has hecho te ha debido salir estupendo. Y si me invitas a una rebanada, con un trozo de queso y un vaso de vino...., como dice la canción, si me dices, ven ..lo dejo todo. Estupenda combinación. Ese vino estupendo.
Saludos

Raquel A Mtz ha dit...

se ve bueno el pan que has hecho mai....muy nutritivo y delicioso, pero sabes que hay algo mas rico y sustancioso que me alimenta?......tus palabras :*****

zer0gluten ha dit...

Del tiempo todo queda dicho. A mi tambien me gustaría que el día me cundiera mucho más. Tengo tantas cosas empujandose unas a otras para salir en mi cabeza, que necesitaría días infinitos para que me dieran de sí todo lo que necesito. También es verdad que estoy aprendiendo a disfrutar de no hacer nada. Me cuesta, pero lo estoy intentando.
Del pan, soy todo lo contrario a tí. Me gusta mucho, pero apenas lo como. Al principio lo hacía por cuidar la linea y ahora por el diagnóstico de Martín. En casa ya no hay costumbre de comer con pan y ya no lo echamos de menos.
Pese a eso uno de los panes que más me gustan es el de pasas con nueces y el de aceituna negra, así que encantada de sentarme contigo a tomar pan, queso y vino.
Un beso enorme sin gluten

Chez Lola ha dit...

Mai, nosotros llevamos un mes de tranquilidad..este pueblo es , como decirte, parecen los dias mas largos y no lo digo en sentido negativo. Claro esta que tengo que ir al trabajo y esta en el centro, pero llego a casa y descanso. Cocino, juego en el parque con mi niño, hacemos excursiones como la del domingo pasado y me entretengo en comtemplar toda la naturaleza que me rodea y que no me dice que tengo que ir mas deprisa....la gente sale a pasear y se contagia. Hay menos trafico y huele a pueblo con aire mas limpio. Por lo menos Mai, la cocina nos relaja y hacer panes con masa madre (que los dejamos 24 h para que el levain se active y 10 horas de proceso hasta obtener el pan
) nos hace entender que no hay que tener prisa para comerse un buen pan hecho en casa y deleitarse haciendolo y no pensando que es un engorro. Una receta estupenda y un prologo que invita a plantearse que hacemos con nuestro tiempo. Mua!

Antuan ha dit...

Me gusta bastante el pam de nueces y pasa,y tambien me gusta tú tierra porque he pasado 32 años biviendo en Mallorca .

Saludos

Su ha dit...

Mai
suscribo desde la primera palabra a la ultima.
No se puede escribir mejor para expresar TODO
Un beso

Su ha dit...

Mai
suscribo desde la primera palabra a la ultima.
No se puede escribir mejor para expresar TODO
Un beso

Mai ha dit...

-Merchi, ya te digo , pan , queso y vino, un auténtico manjar, ah y voy ha hacer un llamamiento bloggero a los quesos de toda la Península , así que si tienes alguno poco conocido por ahí...ya sabes hay que darlo a conocer.
besitos.

-Mamen mi padre hacia lo mismo, debía acabar la comida con un cuscurro y yo lo evito por que ya estoy bastante cebona ,pero los ojos siguen al pan por donde vaya.
Que no tienes juventud?? esa la tienes en el alma y en el corazon y el tiempo que tienes lo aprovechas para todo lo que haces y mas que tienes que hacer aún.
mil besos guapa

-Juan , cuando llevo días sin pasarme ya tengo una necesidad un poco urgente de publicar porque echo en falta vuestros comentarios.
A mi no tener pan me pone mala , malísima , pero desde que lo hago y como aguanta tan bien no falta nunca.
Anímate con la maquina, yo la compré en LDL , era la mas barata y la verdad es que está dando un resultado buenísimo.
Oye y yo te invito cuando gustes, aunque creo que te queda un poco lejos , pero si te pasas por aquí ni lo dudes, te espera un buen vino , un buen queso y un buen pan .
besos.

-Nutella dulce.... gracias por esas lindas palabras , es un placer siempre tener tus comentarios.
mil besos

-Zerogluten, no tener tiempo significa una queja constante ....sinónimo de: me aburro , jo como cuesta de pasar los días , no se que hacer ya.....etc etc, lo se porqué a mi me ha pasado, no tenemos término medio y hay que aprender a no hacer nada , hay que saber no hacer nada y decir hoy me doy un homenaje echada a la sombra de un olivo sólo por no hacer nada.
El pan , para mi esencial , no se que haría si no pudiese comerlo, supongo que como todos acostumbrarme , por eso debemos trabajar entre todos cada día mas las alternativas.
un beso

-Lola , que envidia me das , pero que alegría oír a alguien que se siente tan feliz y que puede hacer esto , disfruta mucho del momento, de hacer el pan cada día , de salir de paseo y de excursión por el parque con tu hijo , de respirar el campo y de aprovechar muy bien el tiempo y sigue poniendo esas fotos tan bonitas que son una ventana a la naturaleza, y vemos que esta sigue su curso, aunque la llevemos un poco descolocada .
besos

-Antuan, es delicioso , y ahora ya debes probarlo tu tambien que como te gusta lo vas a disfrutar aún mas.
un abrazo.

-Su de la Mancha querida , gracias mil, aunque después de leer y releer lo escrit, siempre crees que podias haberlo dicho mejor, en cuanto al pan , a tus ojos con esas maravillas que haces......
Un beso

No tot són postres ha dit...

Ostres Mai, també et surt el pa!!! m'encanta com t'ha quedat i amb els formatges i un bon Priorat un sopar de dissabte 10!!!
PTNTS
Dolça

La cuina vermella ha dit...

Al llegir el títol del post, el primer que m'ha vingut al cap és aquella cançó del noi de la mare... en fi, cançons a part, ens volen fer creure que la vida és així, que s'ha d'actuar sense fruir, nosaltres, però amb la tossuderia que ens caracteritza, hem decidit des de fa temps, de viure la vida amb calma, molta calma, cada fracció de segon és important.
Feliç divendres i molt bon cap de setmana!

Ivana ha dit...

Vaya pan y los brownies ni te cuento!!!
maravilloso!
feliz fin de semana!

Adi ha dit...

Estoy totalmente de acuerdo contigo, cada día es más importante poder disfrutar de las cosas sencillas como el pan, del pan de antes, del que se toma su tiempo para subir y luego sabe a gloria.

Un abrazo.

Margarida ha dit...

Jo també sóc molt panarra! Podria viure només amb pa i fruita, imagina't!
Des de fa un temps també m'he aficionat a fer el pa a casa, i és una delícia sentir el perfum que fa la cuina i el plaer en menjar-te'l!
Bon cap de setmana.
Un petó.

bajoqueta ha dit...

Jo és lo que trobo més a faltar des que no ne puc menjar. I sense gluten no són iguals, per això quan algun dia algun em surt molt bo, tanco los ulls i penso que és dels "bons" jajaja.
No he provat mai en panses, lo pròxim dia ho provo, ha d'estar boníssim.

ANNAFS ha dit...

A mi el pa també m' encanta. Fins i tot sol, però és que acompanyat d' un bon formatge i regat amb un bon vi...
Jo no tinc panificadora però tinc unes ganes de comprar-la... Suposo que aviat caurà. I si em sortís un pa tan maco com el teu...
Ptns.

Mercè ha dit...

Mai, aquí tens una altra panarra. I a més a més de tots els avantatges que has mencionat, quan es fa el pa a casa, també m'encanta la olor que desprèn!! Que bona!!
Petons!

Batxi ha dit...

Vaya fotos más apetecibles. Que pan, que quesos y, sobre todo, que vinoooooo.

Un beso, Batxi.

pepa cooks ha dit...

OHHHHHHHHH, un pan perfecto seguro que estaba buenísimo, y los quesos buenísimo, acompañados del pan una merienda perfecta, besos pepa.

Ajonjoli ha dit...

Mai, estaría encantada de compartir contigo ese pan y esa copa de vino "viendo la tierra rodar" como dice Vinicius de Moraes. Opino como tú, el pan, desde luego, es fundamental. Pero el pan de verdad, no las porquerías que nos venden por ahí. Y una panificadora es una manera muy digna de prepararlo. Yo combino el pan de máquinita, los días de diario que no hay tiempo, y los fines de semana, eso sí, dedico mi ratito a hacer una buena hogaza de masa madre, bien amasada y bien horneada en piedra, y no hay nada tan relajante como quedarte con la cara pegada al horno y verla crecer. Una cura contra las prisas.
Un beso.

Cuinagenerosa ha dit...

mai, com m'agraden les teves reflexions filosòfiques, i com comparteixo la teva opinió sobre la pressa, el gust pel pa i la delícia que suposa una combinació tan humil i antiga com el pa amb vi i formatge. tot i que en aquest cas d'humil no en té res, el vi estic segur que ha de ser boníssim, i els formatges, alguns ni els conec, però si a tu no et falten mai és que no tenen discussió.
però no pots posar aquestes delícies perquè ens distreuen del que tu fas, del pa, que em fa molta enveja perquè jo encara no en faig.
ahir mateix volia anar al lidl a comprar-me una panificadora, però no vaig poder i em va saber molt greu perquè són barates però sobretot tothom les recomana, i seguiré mirant amb enveja els que podeu menjar pa de panses i nous fet a casa.
una abraçada!

Mezquita ha dit...

Mai vaya pinta que tiene este pan tuyo... y el brownie ni te cuento... que delicia!!

Un besote.

Laura.

sol ha dit...

Mai, queso, pan y vino han pasado a ser uno de los grandes placeres en mi vida... Tomé la costumbre en Francia, en Nantes, donde vivimos un año. Cada rincón de esa ciudad olía a pan. La gente salía de las panaderías con al menos 3 baguettes bajo el brazo, para mi todo un descubrimiento.

En Barcelona, recorro la ciudad para llegar a alguna de mis panaderías favoritas.
-Turris en Aribau con Córcega.
-Crusto en Valencia 236
-Baluard en la Barceloneta

¡Un beso!

González Luis ha dit...

El tiempo se va de prisa, parece que un fenómeno acorta las horas cada día. Lo importante es buscar unos minutos para sí mismo y bueno la alegría de compartir otros con los demás. Así como nos haces con este gran blog.
Las panificadoras aun no llegan por estas latitudes, seré uno de los primeros compradores, mientras saboreo las imágenes q nos brindas.
Un abrazo. y salud también.

Anònim ha dit...

Con una mesa así todos nos vamos a querer sentar contigo, ricos quesos, ese delicioso pan y un buen vino...que más??
Besos
Katia

Mai ha dit...

-Dolça , doncs si , un sopar ideal per xerrar oi ? no t´has de preocupar de l´olla , anar tallant i anar omplint la copa i aprofitar la vetllada però segur que hi posariem més coses eh?
petons

-Txell, " panses i figes i nous i olives.....panses i figues i mel i mató..."
seguiu fruïnt i disfrutant cada segon , i enssenyeu-nos a fer-ho estimada.
molts petons

-Ivanna , el pa la veritat es qu boníssim , però que t´he de dir !!!
i el brownie, total.
un petó.

-Adi , a lo mejor no nos salen tan perfectos y tan olorosos y tan crujientes, pero es pan pan , de verdad sin aromas añadidos ni nada de nada, así que nosotras vamos a seguir verdad
un abrazo

-Margarida, quin goig quan el pa es cou i entres a casa i sents aquella oloreta...mmmm ,i quan les veines et diuen , ¿ escolta l´olor aquesta tan bona de pa és teva? i quan el fill et diu , mare es comprat avui?.
petons reina.

- Bajoqueta, doncs hem d´aconsseguir fer-lo bo de veritat, fa uns dies enb vaig fer un de polenta,però portav una mica de farina , queda apuntat a la llibreta verda dels pendents.
una abraçada.

-Annafs, doncs anima´t i no dubts que et sortirà tant maco o millor encara que el meu , i en treurás molt de profit i ni ue dir-te que enganxa fer pa.
molts petons.

-Mercè m´alegra sbaer que les meves obssesions son compartides per molts , jajajajaa
-un peto estimada.

- Batxi todo delicioo, el vino muy bueno, pero quiero hacer honor a mi pueblo y decir que los hay mucho mejores, pero a mano tenia este, la próxima os presento los favoritos.
un abrazo.

-Pepa, ya sabes que estás invitada a merendar y a comer y a cenar cuando quieras , es mas espero que sea agun dia.
besos

-Ajonjoli, ya sabes de mi envidia sana por tus maravillosos panes , cosa a la cual creo nunca llegaré , chica la que vale vale y tu eres un crac de la masa , y te digo lo que a Pepa, estaria encantada de compartir pan y vino, al son de Vinicius de moraes y viendo la vida pasar o la tierra girar dcontigo
mil besos amiga mia.

-Manel , amic meu, quina gràcia, sembles el meu marit, quan enceto conversa i em diu, ja divagues!! com filosofes nena !! imagina el pobre amb alguna d´aquestes, i pensa que n´hi ha de divagació total!!
Si hi ha una cosa que sempre quenvaig enlloc procuro comprar i sobretot tastar son els formatges , d´aquests ,del de valladolid i del de valdeon en solc tenir, doncs el meu amic me´n porta si va cap a ponferrada o hi anem , dels altres doncs de la terra de la mare un i l´altre del super , pero sigui com sigui mínim quatre tipus mai falten i del vi doncs sempre n´hi ha d´arreu.
En quan al pa i a la panificadora, ja estás tardant massa , sigui la que sigui n´hi treuràs molt de profit segur,.
molts eptons i espero veure el teu pa aviat.

-Mezquita gracias , ya te digo tanto el uno como el otro hicieron honor a su aspecto.
un abrazo.

-Sol , un sitio ideal para tomar gusto a esta costumbre, quedan apuntadas esas panaderias que sin duda visitaré cuando vaya a Barcelona.
un abrazo y un beso.

-Capricornio , tengo que eniontrar ese tiempo y aprovecharlo mejor , por supuesto.
No hay panificadoras pero seguro que amasas divinamente y haces un pan buenísimo , a ver si lo vemos.
un besote.

-Katia y yo encantada , seguro que entre apn vino y queso tenemos tantas cosas que contar....
un beso.

Marta ha dit...

Cierto, la vida lleva un ritmo demasiado rápido, tanto que a veces a mi me da vértigo.
Tengo panificadora y es de las mejores inversiones que hice. Normalmente sólo la uso para amasar pero eso ya es mucho, con la de trabajo que da el amasado!
El queso, pan y vino, un triángulo perfecto.
Besos

Gemma ha dit...

Tots anem massa accelarats...
I no hi ha res com para per esmorzar, dedicar-hi el temps que es mereix i assaborir un bon pa casolà com el teu...

Torreta ha dit...

Hola Mai!
Avui m'agradat la teva reflexió sobre el temps, jo sempre ho tinc tot cronometrat, m'agrada fer un planning del día a día, crec que aquesta és l'única manera de aprofitar-ho al máxim, però aixó sí, has de fer activitats que realment t'agradin.
Bé, el pa, també m'agrada, però m'agradava més quan era petita, i el feia el forner del meu poble de Vilallonga del Camp, el sr. Pastoro.
Escolta! Records ja que no ens veien. Cani.

Mai ha dit...

-Marta pienso lo mismo, una gran inversión que de hecho en mi caso ya está amortizada y bién.
un beso.

- Gemma hem de fer incisos al llarg del día , desconectar i aprofitar els petits momens que també són importants.
una abraçada.

-Cani !!!!! estimada quant t´enyoro , tu es que ets un rellotge amb puntualitat anglesa reina , home el Pastoro de Vilallonga devía fer un pa acollonant però el meu és força bo eh?
no ens veiem , però aviat ens veurem.
Un petonàs.

Andrea ha dit...

Hola!
Me encanta ese pan y siempre las fotos maravillosas de este blog!

Ni hablar de los quesos: yo que en argentina privilegiaba los quesos que no parecian quesos...ahora me encantan los bien particulares...
besos!
andrea